home / nieuws
Kay wint Nederlandse titel inlineskaten marathon beloften 16-07-2015 - 00:47
Kay heeft in Achterveld de Nederlandse titel veroverd op het onderdeel marathon bij de beloften.
Na een lange vlucht in een kopgroep van drie wist Kay het aftemaken in de eindsprint. Zijn tweeling broer Rick won vervolgens de pelotonsprint en werd vierde.
Kay Schipper in voetsporen broer Sjaak
West-Fries pakt in Achterveld nationale titel B-rijders.
Op blote voeten maakte Kay Schipper na zijn ereronde in de cabrio de gang terug naar zijn schoenen. Bloemen in de hand, medaille om de nek en een grimas op het gezicht. De gang over 42 kilometer was zwaar geweest, maar dat hij in de sprint medevluchters Peter van de Pol en Christoffel Hendriks klopte en de nationale marathontitel bij de B-rijders pakte, maakte alles goed.
"Zo volg ik toch het voorbeeld van mijn broer Sjaak’’, verzuchtte Kay Schipper. "Hij pakte ook de nationale B-titel, dezelfde als deze. Da’s toch heel mooi, twee van die titels in de familie.’’
Die titel weer in de familie krijgen, was ook de insteek voor de koersende broers Schipper. Of het nou Rick was of Kay, dat maakte niet uit. ’’Dat wilden we echt’’, bekende Kay Schipper (20). ’’De strategie was eigenlijk onopvallend van voren zitten en dan aansturen op een sprint. Daarin moest dan Rick of ikzelf toeslaan.’’
Het kwam er niet helemaal van. De mannen van Mijnten doorkruisten de plannen van de West-Friese broers. Die stuurden achter elkaar rijders op pad, waarna de broers Schipper in de achtervolging moesten. ’’Zo ging het eigenlijk steeds, totdat ik weg was met Peter van de Pl en Christoffel Hendriks. Maar dat was pas halverwege koers, er kon nog van alles gebeuren.’’
Twee gedachten
Maar dat drietal hield het heel lang vol samen. Schipper koerst daarbij op twee gedachten. ’’Als ikzelf weg kon blijven, was dat meegenomen natuurlijk. Maar aan de andere kant wist ik dat de mannen van Mijnten niets zouden doen zolang wij weg waren. Dat betekende dat mijn broer Rick lekker in de luwte kon koersen en fris was als hij eventueel voor de winst moest sprinten.’’
Zover kwam het echter niet. Het trio bouwde een steeds grotere voorsprong op, en met veertig seconden marge en nog vijf rondjes te gaan, wist Kay Schipper voldoende. ’’Het werd een sprint, en ik wist dat ik het daarin moest waarmaken.’’
Dat wist ook Peter van de Pol, die gebrand was op de winst, maar de favorietenrol in de sprint keurig aan Schipper liet. ’’Die rol heb ik hem gegund’’, vertelde Van de Pol. ’’En ik wist ook dat Christoffel Hendriks al blij was met het podium. Het zou dus echt op ons twee aankomen.’’
Schipper was op papier de rapste van de twee, maar daar legde Van de Pol zich niet op voorhand bij neer. ’’Ik heb het geprobeerd, hoopte voor het team toch de winst te kunnen binnenhalen. Daarvoor kwamen we hier immers. Maar ik redde het uiteindelijk net niet.’’
Gouden randje
Kay Schipper dus wel, en zo zette hij een mooie familietraditie voort. ’’Het was bovendien goed te zien dat ons aanvankelijke plan zou hebben gewerkt. Rick won de sprint van het peloton en was dus ook daar de sterkste.’’ De titel was er voor hem eentje met een gouden randje. ’’Mijn eerste seniorentitel. Dat maakt het toch wel heel bijzonder.’’
Zo had het brons voor Christoffel Hendriks eveneens een gouden randje. ’’Ik ben kapot’’, liet hij met vertrokken gezicht weten. ’’Heb echt boven mijn macht moeten rijden. Ik ben zelfs nooit eerder in de top twintig geëindigd, en dan dit. Eigenlijk ben ik kapot, maar wel heel gelukkig.’’
Dat was ook enigszins het geval met Peter van de Pol. Natuurlijk, hij was met zijn team Mijnten gekomen voor de winst. ’’Dan valt zilver misschien toch een beetje tegen. Maar aan het einde van de dag mag ik daar best tevreden mee zijn.’’